In de rubriek ‘Van oud-leerling naar docent’ lezen we het verhaal van collega’s die op het Emmauscollege zijn gaan werken, nadat zij leerling op deze school zijn geweest. Waarom zijn zij weer teruggegaan naar deze plek? En hoe is het om collega’s te zijn met je oud-docenten? Deze week deelt Petra Hendriks-Rietveld, docente Nederlands, haar verhaal!
Waarom heb jij als groep 8’er voor het Emmauscollege gekozen?
Ik kwam van de Roncalli-mavo naar het Emmauscollege. Dit was een logische stap.
Wie was jouw favoriete docent tijdens jouw middelbare schooltijd en waarom?
De heer Gras van geschiedenis, want hij gaf mij de kans om extra stof te ontdekken en hier verder mee te gaan. Ik kon zelf aan de slag en ik kreeg de ruimte om mijn eigen onderwerpen te bestuderen. Ik moet er wel bij zegen dat er toen nog geen examen geschiedenis was. Later ben ik geschiedenis gaan studeren en ik heb daarvoor ook mijn 2e graadsbevoegdheid gehaald.
Ben jij wel eens naar C4 gestuurd? Zo ja, wat had je uitgespookt?
Ik ben er nooit uitgestuurd, maar kan mij ook niet herinneren dat dit er al was.
Wat voor type leerling was jij op school?
Een rustige leerling.
Welke kolderdag stunt werd er in jouw eindexamenjaar uitgehaald?
Ik kan het me niet meer herinneren.
Wat is het meest bijzondere/grappigste/leukste dat jij hebt meegemaakt als leerling op het Emmauscollege?
Bij wiskunde wilde de docent (Hoeben?) mij geen uitleg geven. Hij negeerde mij tijdens de les, omdat hij vond dat meisjes geen wiskunde konden volgen. Ik was het enige meisje dat wiskunde had. Gelukkig waren er nog klasgenoten die iets konden uitleggen.
Welke opleiding ben je gaan volgen na je schooltijd?
Ik ben gaan werken bij een makelaarskantoor en veel later gaan studeren aan o.a. de Open Universiteit en Universiteit van Leiden.
Wat voor type docent ben jij?
Een rustige, geduldige en positief ingestelde docent die duidelijke grenzen heeft.
Wat is voor jou de meest opvallende aanleiding geweest voor het eruit sturen van een leerling?
Eerlijk gezegd stuur ik niet vaak leerlingen eruit. Het is toch het allerlaatste middel om rust te krijgen en uitleg te kunnen geven.
Waarom ben je op het Emmauscollege gaan werken?
Het Emmauscollege staat goed bekend; het was mijn school en ook die van twee van mijn kinderen. Het is daarnaast ook dichtbij huis.
Hoe is het om collega’s te zijn met je oud-docenten?
Dat is niet van toepassing.
Is het Emmauscollege veranderd, sinds je hier eindexamen hebt gedaan?
Zeker weten. Het gebouw zelf is natuurlijk totaal anders; ik zat nog in de noodlokalen. Hierdoor waren er nog maar weinig leerlingen en kende iedereen elkaar.
Heb jij nog een leuke anekdote over jouw tijd op het Emmauscollege als leerling?
Tijdens mijn mondelingen moest ik naar de stad waar de hoofdlocatie was. Een behoorlijk stuk verder fietsen. Tijdens mijn mondeling Duits werd er vlak naast het gebouw geheid. Met een beetje geluk werd er net weer een heipaal verder de grond ingeslagen als ik antwoord moest geven.
Een andere anekdote is het verhaal rond de opvoering van het toneelspel ‘Midzomernachtsdroom’ van Shakespearre. Met een vaste groep onder leiding van de geschiedenisdocent waren we al weken aan het oefenen. De uitvoering stond ergens begin januari gepland. De hoofdrolspeler had lange monologen en ik moest als souffleuse regelmatig inspringen. Op Oudejaarsavond kreeg de hoofdrolspeler een vuurpijl in zijn oog en kon niet meer optreden. De docent geschiedenis moest opeens de rol overnemen om de uitvoering door te laten gaan. Ik droom nog wel eens van de lange monologen die ik hierdoor ook moest leren.
Vind je dit een leuke rubriek? Neem dan volgende week weer een kijkje op onze jubileumwebsite. Dan vind je het verhaal van een volgende collega..